6 Ocak 2013 Pazar

HEDİYELERİN RUHU....

Hediyelerin ruhuna inanır mısınız? ben çok inanırım..nedir şimdi bu hediyelerin ruhu dediğinizi duyar gibiyim..heheee seviyorum böyle köşe yazarı cümleleri kullanmayı .yok anacım duymuyorum hiç bir şey .sadece hava yapıyorum ..neyse konuya döneyim.
Hani her insan hediye, alır hediye verir.genelleme yaptım ama için için böyle olmasını dilediğimden yani:)bende her insan gibi bayılırım birilerine bir şeyler almayı .ne olursa .ama bana alınmasına da ayrı bayılırım.şükürler olsun hayatım boyunca fazlasıyla şımartıldım bu konuda.ve yıllar geçip çocuklarım olunca da işin seyri onlara doğru kaydı.yaş aralıkları da az olduğu için zavallı eşimiz dostumuz daima elleri kolları çifter çifter dolu gelmeye başladı.ee malum kardeş kıskançlığına sebebiyet vermeyelim diye.aslında buna da karşıyım  hani...hayat adil değil .öğrenmek öğretmek lazım çocuğa.birinin ihtiyacı olana diğerinin olmayabilir aynı anda.bazen imkanlar sıralama gerektirebilir.ama tabi hediye alana bunu söylemek acayip derecede ayıp olacağından bu ulvi bilgimi kendime saklıyorum .hehee hayır canım hediyeye bayıldığımdan ve çocuklarım cıvıldaya cıvıldaya hediye paketi açtıklarındaki ruh hallerine aşık olduğumdan değil.
Gelelim hediye ruhu diye adlandırdığım hadiseye.ben hediye alınan eşyanın ne olduğuna asla takılmam.ama bazen öyle hediyeler gelir ki hani cuk oturdu dersiniz ya.işte öyle.hani arayıp tararsınız bulamazsınız ve birİ hiiç haberi yokken alır gelir.işte orada benim hediye ruhu hadisem başlar.çok denedim böyle hediyeleri alan insanların çok içten saf ve temiz hislerle bunları aldığına inanırım.ve o insanlara sıkı sıkı tutunmak isterim.sizin ihtiyacınız olan bir şeyi ya da gördüğünüzde midenizde kelebekler uçurtan( pardon o aşktı değil mi karıştırdım) eşyaları alanlar asla kötü olamazlar.bu hediye olayını örneklemek gerekirse ilk aklıma gelen küçük kızıma  hediye gelen   kot pantolon.e ne var bunda pantolon işte diyecekseniz hemen uyarayım demeyin .zira çok zayıf bir çocuk olduğundan; kendisine tam oturan bir pantolon arayışında olduğumuz ve bulamayışında olduğumuz bir günde aniden gelince insan haliyle hisleniyor ..  yine yaklaşık iki ay arayıp da bulamadığım kel alaka bir renk eşarbın konuyla ilgisi olmayan biri tarafından hediye olarak gelmesi  ...ve tam aradığım renkte olması  .ve bir başka aklıma gelen ; evimize yeni taşındığımız günlerde gün içerisinde almayı düşündüğüm kapı paspasını akşam gelip kapı önümde bulmuştum...işte bazen anlıyorsunuz sevebileceğiniz insanı.. .ve çok sıkkın bir günümde kargoyla gelen bir kitap ve bir paket mis kokan kahve paketi. .ve daha buna benzer sayısız hadise.burada saysam upuzun bir liste olur.
 Ve bu konuda bir tezim daha var.hediyeyi alan kişi  ne kadar içten alırsa o kadar çok kullanıyor insan.eskimiyor bu hediyeler .ciddi ciddi kafa yoruyorum bu konuda gördüğünüz gibi..şaka tabi.ama güzel bir his yani.

1 yorum:

  1. :)))) bende hediye almaktan çok vermeyi sevenlerdenim :)) güzel şeyler bunlar :)

    YanıtlaSil